"Mama aait me over mijn hoofd. Ik zeg maar niet dat ik niet durf te slapen. Steeds als ik mijn ogen sluit, voel ik de handen weer. Mama denkt dat ik nachtmerries heb door de koorts, en dat ik huil, omdat ik ziek ben. Ik wil haar vertellen over dat ik bijna dood was gegaan, dat ik heb gevlogen en dat het papadagje verschrikkelijk was. Maar ik doe het niet. Mama gelooft me toch niet. Niemand zal me ooit geloven." Het niet geloofd worden, loopt als een rode draad door mijn leven. Het begon...
Niet geloofd worden
Lees meer
